پرخوری عصبی یک اختلال می باشد که با اپزودهای تکرار شونده بیش خوری و بدنبال آن یک یا بیشتر رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن نمایان می شود.رفتارهای نامناسب جبرانی عبارتند از القاء استفراغ،سوء استفاده از ملین ها،دیورتیکها،روزه داری شدید و یا ورزش سخت.شیوع پرخوری عصبی در میان زنان بالغ 4/1درصد تا2/4 درصد می باشد و میزان بروز در آقایان یک دهم این میزان در خانم ها به نظر می رسد.
برخلاف بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی نوع بیش خوری/تخلیه بیماران مبتلا به پرخوری عصبی معمولاً در محدوده طبیعی وزن قرار دارند اگر چه ممکن است بعضی کاهش و یا افزایش وزن داشته باشند.مشابه همتایان خود که مبتلا به بی اشتهایی عصبی هستند،این افراد اهمیت قابل ملاحضه ای برای شکل و اندازه بدن قائل می شوند و اغلب بدلیل ناتوانی برای رسیدن به وزن کمتر کلافه هستند.
اگرچه استفراغ مشکل غالب پرخوری عصبی است اما بیش خوری است که مرکز ثقل تشخیص می باشد.پیش خوری مصرف مقدار زیاد غیر معمول غذا در پریود مجزا ( معمولاً کمتر از 2ساعت ) می باشد.احساس فقدان کنترل روی اپیزود خوردن وجود دارد.بیش خوری ممکن است در یک وضعیت شروع شود و در وضع دیگری ادامه یابد.اگرچه ادامه خوردن مقادیر کم غدا در طول روز ممکن است منجر به دریافت کالری زیاد گردد اما این بیش خوری را تشکیل نمی دهد.
بیشترین رفتار نامناسب جبرانی مورد استفاده القاء استفراغ است که در80% تا 90% افراد مبتلا به پرخوری عصبی دیده می شود.بیماران رفلکس عق زدن را با انگشت یا وسیله تحریک می کنند ( مانند مسواک ، خوردن یک ماده ) و بعضی می توانند به طور ارادی استفراغ کنند.احیاناً خوردن شربت ایپکاک برای القاء استفراغ ، یک اقدام خطرناک کا می تواند منجر به کاردیومیوپاتی و مرگ ناگهانی شود ، استفاده می شود.حدود یک سوم بیماران از ملین ها و همچنین تعدادی از انماها سوء استفاده می کنند.
اعمال اجباری بعنوان آنچه به طور مشخص روی فعالیت های زندگی تاثیر می گذارد و یا در زمان های نامناسب یا در وضعیت های مناسب رخ می دهد تعریف می شود.علیرغم صدمه یا مشکلات طبی این افراد،اغلب به اعمال اجباری ادامه می دهند.ابتلاءهمزمان به اختلالات خلقی ، اضطراب و اختلالات شخصیتی اغلب در بیماران مبتلا به پرخوری عصبی تشخیص داده می شود.اگرچه حمله آنها ممکن است از ابتلا به پرخوری عصبی زودتر اتفاق بیفتد.در بعضی نمونه ها علائم اختلال خلق و اضطراب واقعاً پس از درمان موفق پرخوری عصبی ایجاد می شود.
اگر چه بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی معمولاً به درمان مداخله ای پاسخ نمی دهند ، بیماران مبتلا به پرخوری عصبی بیشتر نگران علائم بیماری شان هستند و درصدد بهبود مشکلشان می باشند.یکی از فاکتورهای روانی عمده احساس گناه و تقصیر نسبت به دوره های بیش خوری و تخلیه می باشد که از حالت مخفیانه خارج می شود ، حتی زمانی که زندگی آنها ممکن است در نظر اطرافیان معمولی باشد.
نشانه ها
علائم و نشانه های پرخوری عصبی:
- شدیداً درگیر شکل بدن، ظاهر و وزن خود بودن
- ترس از اضافه وزن داشتن
- احساس اینکه نمی توانید غذا خوردن خود را کنترل کنید
- ادامه دادن خوردن تا زمان درد یا ناراحتی
- خوردن غذای بیشتری در دوره ی پرخوری، نسبت به یک وعده ی غذایی عادی یا میان وعده
- خود را وادار به استفراغ یا ورزش بیش از حد کردن
- استفاده ی نامعقول از مسهل ها، مدر ها و یا تنقیه کردن بعد از غذا
- استفاده از مکمل های غذایی یا محصولات گیاهی به منظور کاهش وزن
علت
دلیل اصلی بولیمیا هنوز مشخص نیست. بسیاری از عوامل هستند که می توانند اختلالات غذا خوردن را بیشتر کنند. اما از لحاظ زیست شناسی، سلامت روانی، انتظارات اجتماعی و عوامل دیگر خطر ابتلاء را افزایش می دهند.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلاء به پرخوری را افزایش دهند شامل موارد زیر می شوند:
- جنس مونث. دختران و زنان نسبت به پسران و مردان، بیشتر احتمال دارد که به بولیمیا مبتلا شوند.
- سن. پرخوری عصبی معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دوران بلوغ شروع می شود.
- زیست شناسی. افرادی که خانواده ی درجه یک آنها (خواهر، برادر، پدر و مادر) دچار اختلالات غذا خوردن می باشند، به دلیل ارتباط ژنتیکی بیشتر احتمال دارد تا آنها نیز به این بیماری مبتلا شوند. همچنین ممکن است کمبود سروتونین مغز نیز در این راستا نقش داشته باشد.
- مسائل روانی و عاطفی. افراد مبتلا به اختلالات غذا خوردن ممکن است مشکلات روانی و عاطفی نیز داشته باشند، که به بدتر شدن این اختلالات کمک می کنند. این موارد عبارتند از اعتماد به نفس پایین، کمال گرایی، مشکل مدیریت خشم، افسردگی، اضطراب و وسواس. در بعضی موارد حوادث می تواند یک عامل وخیم کننده باشد.
- فشار اجتماعی. فشار دوستان و آنچه مردم در رسانه ها می بینند ممکن است تمایل به لاغر بودن را مخصوصاً در زنان جوان زیاد کند. افرادی که در معرض دید عموم هستند مثل بازیگران، رقصنده ها و مدل ها بیشتر در معرض ابتلاء به اختلالات غذا خوردن می باشند.
- فشار عملکرد در ورزش. اختلالات غذا خوردن در میان ورزشکاران، مثل ژیمناست ها، دونده ها و کشتی گیران رایج است. مربیان و والدین ندانسته ممکن است به اختلالات غذا خوردن با تشویق جوان به از دست دادن وزن، حفظ وزن کم و خوردن محدود به منظور عملکرد بهتر، کمک کنند.
عوارض
پرخوری عصبی ممکن است عوارض متعدد جدی و حتی مرگ آور داشته باشد. عوارض احتمالی عبارتند از:
- کم شدن آب بدن، که می تواند به مشکلات بزرگ پزشکی مانند نارسایی کلیه منجر شود
- مشکلات قلبی، مانند نامنظم شدن ضربان قلب و نارسایی قلبی
- پوسیدگی دندان و بیماری لثه
- قطع قاعدگی در زنان
- مشکلات دستگاه گوارش، و احتمالاً وابستگی به مسهل ها برای اجابت مزاج
- اضطراب و افسردگی
- اعتیاد به مواد مخدر و الکل
آدرس مطب : شهرک غرب بلوار فرحزادی تقاطع دریا خ نورانی پلاک 19 طبقه سوم
تلفن : 22366770 - 021
