شهزاد محمدیان

تشنج
تشنج زمانی رخ می دهد که سلول های عصبی بدن به اشتباه تحریک شوند.انواع تشنج مختلف است .تشنج های راجعه ناشی از یک سری فرایندهای مزمن صرع نام دارد. با این حال،تشنج در صورنی که فقط یک با رخ دهد قابل درمان قطعی باشد،صرع نامیده نمی شود.

علایم و نشانه ها:
-اورا (قبل از تشنج های منتشر)، شامل ضعف، افسردگی ، تحریک پذیری ، حرکات غیر ارادی اندام ها ،دردهای شکمی ،رنگ پریدگی ، سر درد ، یبوست یا اسهال.
-از دست دادن هوشیاری
-گرفتگی عضلانی منتشر بدن
-توقف موقت تنفس
-کبود شدن پوست و غشاهای مخاطی
-اتساع مردمک ها که به نور پاسخ نمی دهد
-بی اختیاری ادرار و مدفوع
-افزایش تعداد نبض و فشار خون
-افزایش بزاق و عرق
-اغمای عمیق و تیرگی شعور پس از تشنج و خواب عمیق

اقدام های اولیه پزشکی
رویدادهای آشکارساز (ضربه به سر) و عوامل خطرساز (مثلا سابقه خانوادگی یا شخصی تشنج) از عوامل مهم مورد نظر پزشک معالج است. همچنین احساس بیمار قبل و بعد از تشنج برای پزشک مهم است. آزمایش خون و نوار مغزی به تشخیص کمک می کند.

علت
تشنج از سلولهای عصبی تحریک پذیر مغز(قشر مغز) ناشی می شود که به صورت غیرطبیعی تحربک می شوند. هنوز مشخص نیست چرا این اتفاق می افتد. بیماریهای زیر با فعالیت تشنجی ارتباط دارد؛

-عفونت سیستم عصبی مرکزی (مننژیت باکتریایی، التهاب بافت مغز)
-مسمومیت دارویی با ترک دارو (مثلا الکل یا مواد مخدر)
-جهش های ژنتیکی
-ضربه به سر
-اختلالات سوخت وسازی یا املاح بدن
-داروهایی که آستانه بروز تشنج را کم میکند
-تب بالا
-اختلالات مغزی (نظیر تومور،سکته)
کاهش قند و کلسیم خون