شهزاد محمدیان

L_carnitine مشتقی از اسید امینه لیزین است. این ماده اولین بار در سال 1905 از گوشت ( carnus) جدا شد و کارنتین نام گرفت. ال_ کارنتین اساسا در کبد و کلیه ها ساخته میشود و به سایر بافت ها انتقال پیدا میکند. در شرایط خاصی ممکن است نیاز به ال کارنتین بیشتر از ظرفیت فرد برای سنتز این ماده باشد و در نتیجه این ماده به یک ماده غذایی ضروری تبدیل شود.(essential nutrient) .

بیشترین غلظت این ماده در بافت هایی است که از اسیدهای چرب به عنوان سوخت اصلی استفاده میکنند. مثل عضلات اسکلتی و عضله قلب . کارنتین سبب ورود اسید های چرب به میتوکندری می شود جایی که با اکسیداسیون این اسید های چرب انرژی تولید میشود. در واقع 95 درصد کارنتین در عضله ذخیره میشود.انتقال اسید های چرب زنجیره بلند به ماتریکس میتوکندری جهت متابولیزه شدن و تولید انرژی به سه انزیم نیاز دارد که این انزیم ها بر روی غشاهای داخلی و خارجی میتوکندری قرار دارند.

(CPT_I) Carnitine palmitoyI Transferase I بر روی غشا خرجی میتوکندری سلولهای عضلانی قلب و اسکلتی وجود دارد و کاتالیزور تشکیل acylcarnitine (یک اسید چرب +ال کارنتین ) از CoA _ acyl (یک اسید چرب +CoA ) میباشد.یک پروتئین انتقال دهنده به نام (CT) اسیل کارنتین را از عرض غشاء داخلی میتوکندری انتقال می دهد و انزیم سوم یعنی CPT_II هم که در غشاءداخلی میتوکندری وجود دارد تشکیل اسیل کو انزیم A را از اسیل کارنتین در ماتریکس میتوکندری کاتالیز می کند و این ماده از طریق پروسه بتا _اکسیداسیون متابولیزه میشود و در نهایت پروپیونیل کو انزیم A و استیل کو انزیم A تشکیل میشوند. در متابلیسم گلوکز انزیمی به نام (PDH)تبدیل پیروات به استیل کو انزیم A را کاتالیز می کند.

در نتیجه تشکیل استیل کو انزیم A و کاهش میزان کو انزیم A ازاد در ماتریکس میتوکندری فعالیت PDH مهار میشود.(CAT) سبب انتقال گروه استیل از استیل کحو انزیمA به ال_کارنتین می شود وکو انزیم A ازاد برای واکنش PDH تولید میشود.استیل ال_کارنتین از طریق فعالیت CT از میتوکندری خارج می گردد.میزان طبیعی بیوسنتز ال_کارنتین در انسان 48/0 _16/0 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن در روز است.گوشت قرمز پرندگان ماهی و لبنیات غنی ترین منابع ال _کارنتین می باشند.

سویا گندم و اووکادو مقداری ال_کارنتین دارند در حالیکه میوه جات سبزیجات و حبوبات حاوی مقادیر کمی ال _ کارنتین هستند.در یک رژیم غذایی متعادل روزانه حدود 20 تا 200میلی گرم ال_کارنتین وجود دارد در حالیکه در رژیم های گیاهی این مقدار به حدود یک میلی گرم در روز میرسد. بین 63 تا75 درصد ال_کارنتین موجود در غذا جذب میشود.

کارنتین از گلومرول فیلتره میشود و بیشتر از 90 درصد کارنتین ازاد مجددا در توبولهای کلیه باز جذب میشود.بر خلاف ان باز جذب توبولی اسیل کارنتین محدود است و کلیرانس اسیل کارنتین 4 تا 8 برابر کارنتین ازاد می باشد.چنین تفاوتی در کلیرانس بیانگر این موضوع که استریفیکاسیون با کارنتین راهی است برای Detoxification و کاهش گروه های توکسیک اسیل .