شهزاد محمدیان

کروم
این عنصر چون باعث بالا رفتن سطح تحمل به گلوکز شده و روی متابولیسم چربی اثر می گذارد، اهمیت دارد. بالا رفتن غلظت کروم از میزان انسولین مورد نیاز برای برداشت گلوکز توسط بافتها خواهد کاست. در دیابتیهای غیر وابسته به انسولین پس از 6 هفته درمان با مکمل کروم، از میزان قند خون ناشتا کاسته شده است. اضافه کردن کروم به رژیم غذایی سبب کاهش کلسترول تام، LDL و افزایش کلسترول HLD شده است.در اینجا هم تعریفی برای RDA کروم در دست نیست، اما میزان 200-50 میکروگروم در روز به نظر کافی می رسد. بهترین منابع غذایی حاوی کروم شامل گوشت ها، آجیل، پنیر، حبوبات کامل و ملاس یا شیره ها است. ترشح کروم در ادرار و در جریان ورزش، بیش از میزان آن در حین استراحت است. در همزمانی مصرف رژیم های کم کربوهیدرات، این میزان ترشح بالا می رود.

روی
روی یکی دیگر از مواد معدنی مهم و لازم برای متابولیسم بدن می باشد که در ساختمان بسیاری از آنزیم ها مثل لاکتات دهیدروژناز، کربنیک آنهیدراز، آلکالن فسفاتاز، الکل دهیدروژناز و سوپراکسید دسموتاز شرکت دارد. تقریبا gr2 روی در بدن و خصوصا در استخوانها و ماهیچه ها ذخیره می شود. روی موجود در استخوان در جریان تعادل منفی این عنصر در بدن به کار گرفته نمی شود، اگرچه کاتابولیسم ماهیچه ای همراه با آزاد شدن روی در پلاسما خواهد بود. روی در خون بیشتر در گلبولهای قرمز و به میزان کمتری در پلاسما یافت می شود.

به نظر می رسد که روی پلاسما قسمتی از ذخائر قابل تبادل این عنصر است که در طول استرس متابولیزه می شود و می تواند به عنوان معیاری جهت کمبود آن مورد استفاده قرار گیرد. کمبود روی منجر به عقب افتادگی رشد، تأخیر در تکامل جنسی، بی اشتهایی، از دست دادن حس چشایی، تضعیف سیستم ایمنی و اختلال در بهبود زخم می شود. غذاهای حاوی بیشترین مقدار روی شامل گوشت های قرمز، غذاهای دریایی و گوشت ماکیان است. گیاهان دارای فیتات و غذاهای فیبردار منابع خوبی نیستند، چون مانع جذب روی می شوند.

میزان RDA برای روی 15 میلی گرم در روز برای مردان و 12 میلی گرم در روز برای زنان است. غلظت پایین روی سرم در ورزشکاران، در بسیاری از مطالعات گزارش شده است. افزایش ترشح روی در ادرار و عرق همراه با دریافت پایین آن از راه غذا علت احتمالی کمبود آن در خون است. این ماده در طول ورزش مجددا بین بافتهای بدن توزیع می شود. کاهش سطح روی پلاسما در طول تمرین می تواند به علت افزایش جذب آن توسط کبد و ماهیچه های اسکلتی باشد. از آنجا که میزان زیاد روی باعث ممانعت از جذب مس، کاهش کلسترول HDL و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی می شود، مصرف مقادیر بیش از RDA توصیه نمی شود.