شهزاد محمدیان

این دانه های کوچک از جمله اولین منابع روغن بوده اند که در رژیم غذایی بشر به کار رفته است. گیاه کنجد در ابتدا در آفریقا کشت شد، سپس به هند و سایر نقاط جهان برده شد.این دانه ها 20 تا 25 درصد پروتئین و تقریبا 50 درصد چربی مفید غیراشباع دارند. توازن کامل بین پتاسیم سدیم موجود در کنجد برقرار است و از این رو می تواند به حفظ تعادل آب بدن کمک کند. کنجد دو نوع سیاه و سفید دارد و هرچند برخی معتقدند خواص کنجد سیاه بیشتر است ولی تفاوت عمده ای بین این دو وجود ندارد. کنجد سرشار از چربی های مفید است.

نگهداری
به شرایط نگه داری کنجد باید خیلی دقت کرد زیرا ب دلیل محتوای بالای چربی آن، احتمال دارد به سرعت فاسد شود. همیشه به تازه بودن کنجد دقت کنید و آن را در ظرف دربسته و در محل خنک و تاریک نگه داری کنید.

فواید خاص
1- کمک به درمان کمبود آهن :
بدن برای ساختن هموگلوبین حمل کننده اکسیژن، به آهن نیاز دارد. کمبود آهن باعث خستگی، رخوت عمومی و سرانجام کم خونی خفیف تا شدید می شود. دانه کنجد منبع گیاهی بسیار خوبی از ریز مغذی ها به ویژه آهن است و توصیه می شود در غذای همه افراد خانواده گنجانده شود و به دلیل سرشار بودن از کلسیم، روی و پروتئین، مصرف آن برای همه سنین مفید است.

2- کمک به پیشگیری از پوکی استخوان :
دانه کنجد حاوی مقادیر زیادی کلسیم است که باعث استحام استخوان ها می شود. این ماده معدنی در همه سنین به ویژه در دوران شیرخواری تا نوجوانی یعنی زمان ذخیره سازی کلسیم در استخوان، برای بدن ضروری است. مطالعات نشان می دهند که اگر در دوران نوجوانی تراکم استخوان به حد نهایی خود نرسد خطر بروز بیماری پوکی استخوان در دوران های بعدی زندگی افزایش می یابد.

3- تامین روی برای بدن :
کنجد سرشار از روی است مصرف روزانه و منظم آن می تواند ذخایر روی را در بدن در حد بالا نگه دارد.

4- مقابله با عفونت :
کنجد، سرشار از روی و مس است که برای حفظ عملکرد مناسب دستگاه ایمنی ضروری اند. کاهش روی و مس در رژیم غذایی اثرات منفی زیادی برسیستم ایمنی دارد، حتی کمبود خفیف مس باعث کاهش ماده ای بنام اینترلوکین در بدن می شود که وجودش برای کمک به سیستم دفاعی به منظور مبارزه با عفونت های میکروبی و ویروسی ضروری است.